. این مدت که قرنطینه بودیم، خیلی دیدیم که آدم‌های مختلف سرگرم کارهای جدید بودن. خیلی‌ها هم نشده که کاری بکنن و اینم کاملا پذیرفته‌ست. امروز می‌خوایم یادتون بیاریم آدم‌ها با هم فرق دارن. بعضی‌ها با فاصله و گوشه‌نشینی شکوفا می‌شن و عده‌ای هم بهره‌وری کمتری خواهند داشت. این ابدا به این معنی نیست که گروه دوم تنبله یا برای اهداف و ایده‌هاش به اندازه‌ی گروه اول جدی و کوشا نیست. این فقط داره نشون می‌ده آدم‌ها باهم فرق دارن. خودمون‌رو سرزنش نکنیم اگه تو گروه دومیم. به فرایند مخرب خودسرزنشگری پایان بدیم و قدر "هیچ‌کاری‌نکردن" رو بدونیم. خیلی خوبه اگه بتونی کتاب دستت بگیری، موسیقی گوش بدی، درس بخونی ولی اگرم نشده تو هنوز دوست‌داشتنس و لایق مهر و محبتی. فشار خودسرزنشگری فقط روند زندگی‌کردن رو برای آدم‌ها کند می‌کنه. فرهنگ مدرن خیلی اوقات موفق نشده همه‌ی آدم‌هارو درست به ما نشون بده مسیر موفقیت و فعال بودن آدم‌ها با هم متفاوته این رو به خودمون تاکید کنیم. چالش امروز ما اینه که اگر این مدت کاری نکردی، خودتو بپذیر و از سرزنش خودت دست بردار.

دیروز که ازتون پرسیده بودیم که برای سرگرم شدن چیکار کردین این مدت؟ خیلی‌ها جواب داده بودن که دوست داریم کتاب بخونیم و نشده. سرانه‌ی مطالعه‌ی کشور ما پایینه و تاحدی‌ش برای ما قابل درکه. فشار زندگی روزمره و فشارهای مالی اقتصادی گاهی به قدری زیاده که فرصت برای کتاب دست گرفتن فراهم نمی‌شه. به نظرم کافیخ هرقدر بابتش سرزنش شدیم. حالا که زندگی ریتم آروم‌تری پیدا کرده وقتشه یه بار دیگه به کتاب‌ها فرصت بدیم که معجزه کنن. چون تجربه ثابت کرده حرکت‌های جمعی بادوام‌تره بیاین باهم کتاب بخونیم. لازم نیست که همه یه کتاب رو بخونیم همین که شروع کنیم روزی چند صفحه خوندن و به هم قول بدیم بهش متعهد باشیم کافیه. می‌شه هفته‌ی اول با ۱۰ صفحه شروع کرد اگه هنوز به خوندن عادت نداریم و بعدتر تعداد صفحه‌هارو بیشتر و بیشتر کرد. مثلا برای امشب بیاین همه‌مون ده صفحه کتاب رو بخونیم اگر جلوتر رفتیم که خب چه بهتر ولی چون سنگ بزرگ نشانه‌ی نزدنه ما با همین ده صفحه شروع می‌کنیم.

سلام ✋🏻🧡 امسال عید عجیبی شد. سفر نرفتیم، خبری از عیددیدنی‌ها نبود و تفریح‌ و گردش‌های شهری‌م کنسل شدن. این چندوقت زیاد شنیدین که بهتره خونه بمونیم. چیزی که برای خیلی از ماها آزاردهنده‌ست. خیلی از ماها کلافه‌ایم و مدام حوصله‌مون سررفته. اینو قبول کنیم که خونه موندن یه مسئولیت اجتماعیه که حالا در قبال هم داریم. بپذیریمش و از هم کمک بگیریم بابت سرگرم شدن. توی روزای آینده سعی می‌کنیم چالش‌های دست جمعی رو تعریف کنیم که باهم بهشون متعهد بمونیم و در عین حال احساس پیوند جمعی‌مون رو هم باهم حفظ کنیم.

کیف‌های پارچه‌ای‌مون رو یادتونه؟ دوباره به درخواست شما موجود شدن. 🤭🌸

یکی یه دونه‌ی خوشحالی‌فروشی، حبّه براتون عصر خوبی‌رو آرزو می‌کنه. . از حبه‌ها فقط رنگ صورتی‌ش موجود مونده بقیه‌ی عروسک‌هارو هم محدود داریم قشنگا ولی براتون موجودی‌رو استوری می‌کنیم. 🌸

این بار بیشتر رنگ‌های شاد شارژ کردیم ولی حواسمون به کسایی بوده که رنگ‌های تیره و خنثی‌رو ترجیح می‌دن. این شال مشکی‌مون با پولک حاشیه‌دوزی شده و قیمتش ۵۰،۰۰۰ تومانه.

ظهر اول هفته‌رو با این کیف‌ها شروع می‌کنیم که فقط ازش یه‌دونه موجود مونده. رنگ‌بندی جدید کیف‌هارو هم قراره براتون استوری کنیم. 🤭

شمارو نمی‌دونم ولی ما که از وقتی مجبور به دورکاری شدیم افتادیم به جون خونه. 🤦🏻‍♀️ کشوهارو مرتب کردیم. همه‌چی‌رو طبقه‌بندی کردیم. یخچال رو تمیز کردیم و چون روی اینکه همه‌چی سرجای خودش باشه حساسیم به کیسه‌های پارچه‌ای برای طبقه‌بندی پناه بردیم. فلفل دلمه‌ای ها به صف، تو کیسه‌ی سایز شماره دو، تو کشوی یخچال 🌱

آخ از این تودوزی‌های چارخونه‌ی ریز 😍 ظهر بارونی‌تون بخیر بارون مثل یه معجزه ظاهر شده که بهمون روحیه بده و سرپا نگه‌مون داره. ما درگیر پانچ بند کیف‌ها بودیم از صبح و حالا دیگه آماده‌یم که سفارش‌هاتون رو ثبت کنیم. رنگ و مدل‌های موجود رو براتون استوری کردیم.